2554/04/06

ย้ายประเทศ


สามีดิฉันถูกย้ายมาทำงานที่ประเทศเยอรมันเพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จึงหน้าชื่นตาบานรีบเก็บข้าวของย้ายประเทศในทันที
เยอรมันเป็นประเทศหนึ่งในทวีปยุโรปที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและมีประวัติศาสตร์อันเยือกเย็น แข็งแกร่ง ผู้คนในประเทศนี้จึงมีความหนักแน่น จนบางครั้งดิฉันต้องยอมรับว่ามันดูกระด้างไปบ้างก็ตาม
เมืองที่ดิฉันอยู่ชื่อ Darmstadt อยู่ทางตอนใต้ของ Frankfurt ประมาณ 30 กิโลเมตร ถ้าขับรถก็ประมาณ 20 - 25 นาทีก็ถึง
Frankfurt เป็นศูนย์รวมทางด้านการเงินของเยอรมันเชียวล่ะ ต่างกับ Darmstadt ที่เป็นเมืองเล็ก แต่มีศูนย์ดาวเทียมตั้งอยู่ 2 แห่ง ชื่อ Esoc และ Eumetsat ซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของสามีดิฉันเอง
ส่วนแฟลตอันเป็นที่พักอาศัยของดิฉันกับสามีก็ไม่กันดาร อยู่ห่างจากแหล่ง shopping นิดเดียว ถ้าขับรถประมาณ 10 นาทีก็ถึงแล้ว มันช่วยดิฉันคลายเหงาในการจับเจ่าอยู่กับบ้านได้เยอะทีเดียว
เมื่อดิฉันมาถึง ดิฉันก็รู้สึกได้ทันทีว่า Darmstadt มีแต่ความเงียบเหงา เป็นเมืองเล็กเดินสักพักก็ทั่วหมดแล้ว ทุกคนที่นี่จะมีความสุขกับการได้อยู่กับครอบครัวและสัตว์เลี้ยง (ถ้ามี) ดังนั้นในวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันพักจึงห้ามส่งเสียงดังเอะอะหนวกหูเพื่อนบ้านเด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็นการดูดฝุ่น, เปิดวิทยุ โทรทัศน์เสียงดัง หรือการใช้รถตัดหญ้าก็ตาม และเมื่อใดที่คุณละเมิดกฎจะถูกเพื่อนบ้านร้องเรียนถึงตำรวจ คุณอาจจะต้องเสียค่าปรับแพงหูฉี่ ซึี่งลักษณะการใช้ชีวิตที่นี่มันตรงกันข้ามกับลักษณะคนไทยที่ว่าทำอะไรตามใจคือไทยแท้ยิ่งนัก และดิฉันซึ่งเป็นคนไทยเมื่อทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็เกิดอาการหงุดหงิด แต่ก็ต้องพยายามเปลี่ยนแปลงนิสัยหลายอย่าง อาทิ การเข้านอนเป็นเวลา จะได้ไม่ลุกมาเดินกลางดึกรบกวนสามีและผู้อื่น เพราะว่าแฟลตที่ดิฉันอยู่จะเป็นพื้นไม้ปาร์เก้ เวลาเดินอาจทำให้ส่งเสียงดังได้ (เชื่อว่าคนที่เคยอยู่แฟลตในต่างประเทศคงจะเคยเจอประสบการณ์เช่นนี้มาก่อนแน่นอน
ช่วงที่สนุกสนานที่สุดคือ หน้าเทศกาล อย่างเทศกาลคริสมาสต์จะมีตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายนไปจนถึงปลายเดือนธันวาคม ซึ่งร้านค้าภายในงานจะตกแต่งด้วยของคริสมาสต์ทั้งหมดไม่ว่าจะร้านค้า ร้านเกมหรือร้านอาหารก็ตาม ดิฉันได้เห็นผู้คนมากมายก็คราวนี้แหล่ะ ด้วยความสนุกสนานของงานบวกกับสีสันอลังการทำให้ดิฉันกลายเป็นลูกค้าประจำของงานเทศกาล ที่ต้องไปเดินตั้งแต่วันแรกจนกระทั่งวันสุดท้ายของงานเลยล่ะคะ
แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไปดิฉันก็เร่ิมชินกับการรักธรรมชาติ ความสงบ มีต้นไม้ใหญ่เก่าแก่ให้เห็นมากมายตามท้องถนนทำให้อากาศบริสุทธิ์ ดิฉันจึงใส่ใจในเรื่องรักษาสิ่งแวดล้อมมากขึ้น และเร่ิมมีความเป็นคนชนบทมากกว่าคนในเมือง
หลายๆ ครั้งที่กลับไปเยี่ยมบ้านดิฉันเห็นคนมากหน้าหลายตาในห้างสรรพสินค้าชั้นนำใกล้บ้าน ทำให้ดิฉันเกิดความตกใจในปริมาณผู้คน ดิฉันเริ่มไม่ชินกับคนมากมายเหมือนก่อนแล้วล่ะค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น